یادداشت های یک آدم تنها

از ابتدای هفته قبل تا امروز مشغول خوندن آرشیو وبلاگی بودم. انقدر برام جذاب شده بود که تفریح مورد علاقم شد به طوری که کارهامو موکول میکردم به بعد و به خوندن ادامه میدادم. برام مثل کتابی بود که باهاش زندگی کردم. یک عالمه هم نکات مفید بین نوشته‌ها بود که قول دادم بازم این آرشیو و مرور کنم و اون نکات و استخراج کنم.

اصلا منتظرش نبودم یادشم نبودم درگیر خودم و کارام و سریال دیدن بودم که ظهر تماس اُری و دیدم . حتی اون موقع هم یادم نیومد چه روزیه. تا اینکه جواب دادم و گفت الو خانم روانشناس.

بهش گفت مامان یکم از موهامو کوتاه کن.

خیلی بچه بودم. یه روز صبح زود بیدار شدیم که بریم اهواز. ذوق و شوق داشتم و با اون ساعت مشکلی نداشتم. صبحانه میخوردیم ولی من مشغول شیطینت‌های خودم بودم. بابام که دید صبحانه نخوردم صدام کرد که برم شیر بخورم حداقل. یادمه من دم در ایستاده بودم کنار وسایلی که میخاستیم ببریم که بابام با یه لیوان بزرگ( از اینا که تو مهمونی شربت میدن به مهمونا) شیر گرم اومد پیشم. گفت اول اینو بخور تا بریم. گفتم من نمیخام فقط بریم. گفت تا اینو نخوری نمیریم. منم که فقط میخاستم بریم زودتر اون لیوان و گرفتم و یه نفس همشو سر کشیدم. همون لحظه حس کردم دل و رودم یه اتفاقی براشون افتاد. مامانم که این صحنه رو دید به بابام گفت چرا بهش دادی اون عادت نداره اینجوری صبحونه بخوره. خلاصه که راه افتادیم. هنوز وسط جاده نرسیده بودیم که من صدا زدم مامان و تمام . همه محتویات معدمو بالا آوردم. و لباسای نو و تمیزم که پوشیده بودم کثیف شدن.

میپیچه به خودش و یکم گریه میکنه . لم داده رو مبل مثلا کارتون میبینه هر چند ثانیه یه بار سرشو میکنه تو بالشت گریه میکنه و با یه چشم نگام میکنه . منم توجهی نمیکنم ولی مامانم بالا سرم نشسته هی غر میزنه که پاشو ببین بچه چی میخاد پاشو بهش میوه بده پاشو باهاش بازی کن.

خیلی خوبه که برنامه مل مل هنوز پخش میشه و خیلی خوبه که هنوز به همون شکل مونده با همون گُلی و همون عروسک و همون صدا .

دیشب که نشسته بودیم سریال میدیدم یهو حس کردم یه دست کوچولویی پشت کمرمه بعد حس کردم گیسم داره کشیده میشه بعد یه کله کوچولویی از پشت سرم خم شده و کنار صورتم میگه تییَه:)

دیروز بابام اومد دنبالم و بالاخره برگشتم خونه. دیشب بعد از یه هفته و دو روز رو تختم خوابیدم.

مستقیم بپرم امروز.

دختر داییم دو روز پیش یه جوجه صورتی کوچولو خرید. الان حالش خوب نیست . من و دختر داییم نشستیم روبه روش و نگران بهش نگاه میکنیم. نمیدونیم چیکارش کنیم.